Ons het die afgelope naweek heerlik uitgespan by Apollo Bay. Dinsdag die 26ste was Australian Day, so Alex het toe Maandag af gevat en ons het 'n langnaweek hiervan gemaak. Die pad na Apollo bay is seker so 200-300 km van ons huis af so jy sal dink dit is nie ter ver tot jy die pad ry en by die spoedgrense moet hou. Julle mense moet onthou die spoedgrense is enige iets van 70km p/h tot 100km p/h hier, so jy kan nie vinnig ry nie. Indien jy vinnig ry kry jy boetes en dit veroorsaak debiet punte wat dan weer beteken dat indien jy meer as 12 debiet punte in 36 maande kry jy jou lisensie kwyt is vir 3 maande.

So ry ons toe so halfvier die Vrydag middag uit Melbourne oppad na Apollo Bay toe, almal gerelax en sien uit na die naweek by die see. Oppad soontoe stop ons maar langs die pad en besigtig die natuurskoon. Dit is baie, baie, baie mooi. Die lug ruik heerlik skoon en vars, onthou hier is nie vrot karre met vieslike uitlaat gasse nie, so as jy stop en uitklim slaan die reuke en geure van die natuur jou en dit is lekker. Die is regtig spectacular, die pad herinner my op tye aan Chapmans Peak, dan is ons weer effens binneland in en dit laat jou dink aan Tsitsikama. So hier het ons altyd iets wat jou sal laat terug dink aan jou moederland en herinneringe wat jy daar opgedoen het.

Ons het na die Otway Treetop Walkway gegaan, die stelasie is 600m lank en is so 25m bo die grond gebou, op party plekke voel dit vir my of ons tenminste 100m bo die grond loop, die uitkyk af ondertoe maak jou eintlik duiselig, maar jy is veilig moet ek by se. In die middel van die roete is nog 'n stelasie wat nog opgaan na 45m bo die grond, hier het ek maar verby gehou, hoogtes is nie my ding. Plek plek voel jy hoe beweeg die stelasie en ek moet se ek was bly toe ons aan die einde van die roete kom en ek my voete vierkantig en solied op moederaarde weer kon neersit.

So tussen die bosse is daar ook 'n dinosaur uitstalling en dit is baie realisties gedoen van die mooiste en kleinste dinosaurs tot groot grillerige goed en slange wat teen die bome uit seil.

Ons het ook na 12 Apostels gegaan en dit is absoluut amazing om te sien, dis soos om Tafelberg vir die eerste keer te sien. Jy staan en staar in verwondering na wat die mens gegee is om met die oog te geniet. Gaan google tog die plekke en kyk na dit wat die ouens op die web alles wys oor die stukkie natuurskoon.

Ons het na so 'n klein strand gegaan, Johanna Bay, wat 'n stukkie beeldskone natuurskoon is dit nie. Almal wat daar stop en af stap strand toe draai links en stap dan strand af, ons het regs gegaan en mensig dit was 'n goeie besluit. As jy so stap en jy kom om 'n draai met rotse en land wat in die see in gaan en jy klim oor die rotse kom jy op nog sulke klein strande af, en so het ons nog aan gestap. Op 'n stadium het ek vir Alex gese ons moet liewers terug want as dit hooggety is sit jy vas tussen strande en daar is geen manier om terug te gaan. Op is nie 'n opsie nie want dit is net styl kranse boontoe. Die kinders het kans gevat en die see van naby getrotseer op die rotse, dit is heerlik as die seesproei jou so in die gesig raak.

Die eerste aand het ons na die pretpark gegaan en die kinders het julle self gate uit geniet. Selfs Alex het saam met Christiaan bumber car gery, die meisies het op een of ander tipe swaai gegaan wat my sommer net seesiek sou maak, ek het liewers op die kantlyn gesit en hulle so bekyk. Dis lekker om so sorgeloos te wees, te weet dat jy kan dalk bietjie meer kanse vat en die lewe geniet sonder enige vrese.

Lang naweek na Apollo Bay

Skyview

Winkels in Sassafras

Die pophuis

Sassafras

Wat 'n mooi dorpie. Dit is tipies jou klein plattelandse dorpie met baie karakter. Die plek is ook so 'n halfuur na vyf en veertig minute se ry van ons huis af. Jy ry deur boomryke areas en deur party natuur reservate. Die een oomblik is jy nog in 'n beboude area en die volgende oomblik ry jy deur ongerepte natuur met boomryke areas reg rondom jou. Jy sien net hier en daar die son deur die blare skyn.

Ons het by 'n natuur reservaat Grants Picnic area gestop om piekniek te hou. Hier is hordes pappegaaie wat aangevlieg kom om gevoer te word. Hier was wittes, groenes en rooies gewees. Jy koop 'n pakkie sade by die kiosk dan gooi jy so 'n paar op jou handpalm. Die pappegaai kom sit dan so bo-op jou arm en pik die sade uit jou hand. Die kinders het dit baie geniet.

Later het ons so deur Sassafras gestap en al die winkeltjies binne gegaan. Hier is stunning winkeltjies met die mooiste "eye candy". Daar was ook so 'n wegsteek gangetjie met winkeltjies wat jou terug laat dink aan Pelgrimsrus. Hier het die kinders natuurlik foto's geneem waar hulle deur 'n gaatjie loer. Tipies soos in Durban. Cool!!! Ek het op 'n kamertjie afgekom waar daar 'n ou pophuis in is. Die pophuis dateer uit die begin 1900's en was eens op 'n tyd 'n vorige eerste ministers vrou sin gewees. Baie mooi.

Later die middag het ons na Skyview toe gegaan. Hier kan jou op 'n mooi helder dag seker so 'n 180 grade uitkyk van Melbourne kry. Wat 'n uitsig. Hier is ook mooi tuine asook 'n maze waardeur jy kan stap. Die kinders het daar deur gestap en as jy al die clues kry dan wen jy 'n prys. Dit het hulle seker 'n halfuur of so geneem om dit te doen, maar tenminste het ons bietjie rus van hulle gekry. Daar is so 'n reuse stoel waarop jy kan sit, al ses van ons het daarop gesit en daar was nog steeds baie plek oor.

Die van julle wat Facebook het kan my gerus opsoek en invite dan kan julle op my foto albums gaan kyk, daar is stunnig foto's daar van die area. Dit is partykeer moeilik om al die foto's hierop te laai, so ek sit gewoonlik net 'n paar op.

Ou Kersaand en Kersdag in Melbourne 2009

As mens so ontwortel en jy probeer al jou bearings weer terug kry vat dit aan 'n mens. Indien enige mens dink dit is maklik om net te pak en te skuif, al is dit net na 'n ander dorp of provinsie, en weer jou lewe aan die anderkant uit te pak gaan maklik wees het ek nuus. Dit is moeilik, dit is partykeer emosioneel moeilik, jy raak partykeer depresief en jy crave die dinge van by die "huis", die probleem is jy kan nie in die kar klim en gou ry. Dit is eintlik groot stres en die gevoel van verwerping is hoog.

Wel dis hoe die kersfees vir my gevoel het. Ek was hartseer, ek het dinge gemis (wat dit was weet ek nie) ek het die bekende dinge van Suid Afrika gemis. Die reuke en geluide, die gevoel van kersfees het ek nie gekry nie. Gewoonlik wanneer die skole in Desember sluit dan begin daardie gevoel hier in jou hart posvat, dis Kersfees. Jy sien kleure, jy ruik reuk, daar is iets in die lug wat jou laat besef dat iets spesiaal is aan die gebeur, ek het dit nie hier gevind nie. Dit was moeilik . . .

Aangesien ons 'n klompie Suid Afrikaanse gesinne was wat nie met die Kerstyd weg sou gaan nie (Alex het toe net begin werk) het die Dominee se vrou Ina besluit dat ons ou kersaand by die kerksaal bymekaar kom en hier die aand spandeer met 'n lekker braai, 'n kersboom vir die kinders en dan ook so bietjie kersliedere sing. Ons was toe so 13 gesinne wat so die aand saam gespandeer het en sommer net lekker gekuier het onder mekaar.

Natuurlik is die kersboom nie dieselfde as daar nie 'n kersvader is nie en een van die manne het besluit hy sien kans daarvoor. Soos my kinders maar is vat hulle gewoonlik die voortou, toe dit by hulle name kom vir hulle persente wat onder die kersboom is besluit hulle om op kersvader se skoot te sit en dat ons 'n foto moet neem. Nodeloos om te se het al die ander kinders hulle voorbeeld gevat en die foto sessie met kersvader het begin. So indien julle ooit wil he iemand moet iets begin, nooi net my kinders en plant die saadtjie in hulle koppe, hulle sal seker maak dat dit gebeur net soos wat jy wil he dit moet wees.

Ons het lekker gekuier die aand met heerlike kosse, poedings (wat 'n mooi trifle was dit nie) , kersies (wow nooit geweet die goed kan so lekker proe nie) en die gesingery en so by elfuur ry gekry huis toe. Ons het eers by Anli hulle gaan koffie drink (die twee groot seuns het besluit Xbox is die inding) en Christiaan gaan oplaai en na twaalf by die huis aangekom. Hier het ons eers persente oopgemaak wat onder kersboom was (ek het my eie regte egte kersboom gehad) en het so half twee in die bed gekom. Wat interresant was, die week voor kersfees het die winkels 24uur oopgebly, en 'n dag of twee voor kersfees was die winkels besiger as ooit so laat. So wie sou dink om laataand winkel toe te gaan sal 'n plesier wees, nie weer nie.

Met kersdag was ons so 4 gesinne wat bymekaar gekom het by Cecilia en Johan Blignaut se huis. So het ons nou gekuier van twaalfuur die middat tot so agtuur die aand. Die kinders het hulle self besig gehou met Xbox, playstation en die WII, ons grootmense het gesit en gekuier en gekuier en gekuier.

Iemand en Niemand

Aan almal wat die afgelope maand gewonder het wat gaan aan, hier is dan geen updates van ons lewens, lewe die mense nog. Die antwoord is JA ons lewe. Regtig ons lewe, die probleem was 4 kinders wat binne 3 dae nadat ons cap vir die maand van Desember gekry het alles opgebruik het. Ons cap vir die maand is gewoonlik 12Gig. Dag 1 is daar 1Gig gebruik, dag 2 is 2 Gig gebruik en dag 3 toe is 7Gig gebruik, en wie dink julle is toe die skuldige. Wel indien julle al ooit vir iemand of niemand ontmoet het in my huis dan weet julle presies wie is die skuldiges. Toe ek die mail kry dat ons Gig op is die oggend is ek toe goed die josie in (kan nie regtig die woord gebruik wat ek op daardie stadium gevoel het nie), ek roep al 4 die kinders in en vra toe wie het so baie gebruik. Niemand antwoord toe, die oe beweeg net so heen en weer tussen die 4 maar niemand wil vorentoe tree en verantwoording vat nie. Mense en hier begin die sports toe, almal beskuldig toe vir iemand.

Wel dis eintik nodeloos om te se, maar iemand en niemand ontken of erken wie dit is wat die cap so opgebruik het nie. Ek en Alex het natuurlik ons suspisie want daar is 'n sekere persoon in die huis wat 'n nuwe skerm gekry het vir Xbox asook online status, en volgens die mense by EB Games kan die eerste online aansluiting nogal cap vat as die Xbox updates moet doen.

Dit maak die situasie nogal moeilik aangesien daar nie klinkklaar bewyse is van wie se rekenaar het dit gedoen nie, maar wie word nou eintlik gestraf.

Ek is nou al so moeg vir hierdie iemand en niemand wat altyd so onseremonieel 'n mens se lewens so omdompel, want mense met ons trek toe hier na Australia het ek so gehoop (en natuurlike gebid) die twee bly agter in Suid Afrika, want hulle het nie goedkeuring gekry om die land binne te kom nie. Daar is nie eens paspoorte vir hulle. Op ons "entry" visas is die net ek en Alex en natuurlik die vier kinders, maar iemand en niemand het nie entry visas gekry nie. Nou wat nou, wie gaan verantwoording aanvaar vir die twee as immigrasie op ons toeslaan en die twee word gevind as "illegal alliens". Nie ek nie, beslis nie ek nie!

So dis die kort en die lank van waarvoor daar geen updates was nie. Ek sal nou maar my stories mooi agter mekaar moet kry en hopelik die laaste maand se doen en late mooi dokumenteer sodat almal kan sien dit gaan regtig goed.